Het zijn woorden die ik enkele jaren geleden ten gehore kreeg. De woorden waren voor mij bedoelt.
Deze woorden brengen me terug naar een periode in mijn prille leventje, toen alles me tegen leek te zitten. Op het gebied van werk, in mijn sociale kring en nog meer in de relationele sfeer.
Van nature ben ik altijd positief gestemd. Maar toen had ik wel mijn twijfels. In plaatst van dat ik mijn eigen leven leidde, leidde het leven mij. Ik herkende mezelf niet en schaamde me voor mezelf. Kortom, ik was ongelukkig.
Met de klap op de vuurpijl kreeg ik de bovenstaande woorden naar mijn hoofd gesmeten, door iemand waar ik toch enigszins naar opkeek. Voor het moment deed het me emotioneel wankelen. Woorden konden toen wel degelijk pijn doen. Maar vandaag de dag kan ik zeggen dat ik dankbaar ben voor die woorden. Ze hebben me namelijk wakker geschud.
Enkele dagen heb ik de negatieve bewering van deze persoon op me in laten werken. Ik werd hierdoor des te vastberadener om het heft weer in eigen handen te nemen. En op zoek te gaan naar mezelf. Gelukkig weet ik sinds klein af aan dat ik in 'schrijven' mijn rust vind. Ik besloot op te schrijven wie ik ben en wat ik wil bereiken in mijn leven. Ik deed een onderzoek naar mijn behoeften. Omdat ik wist dat ik daarmee weer gelukkig zou worden. Ik moest het op papier zetten. Sindsdien doe ik de dingen die me gelukkig maken. En daarmee kan ik ook zeggen dat ik een gelukkig mens ben.
Misschien ben ik (onbewust) nu zo ijverig in mijn tal van bezigheden om de persoon in spé te laten zien dat ik wél kan 'veranderen'. Dat ik er nu over kan schrijven moet toch ergens voor staan. Een vraag waar ik geen antwoord op kan geven. Anderzijds zie ik de woorden als een speling van het lot. Een teken van het leven. En daar berust ik me ook in.
Het is inmiddels 3 jaar geleden. Ik had de woorden nodig om weer de persoon te worden die ik altijd was.
Ik ken mezelf. Ik weet wat ik aan mezelf heb. En ik weet wel degelijk dat je het leven in de richting kunt sturen die jij kiest. Ook al beweert een ander van niet. Ik kan het zeggen. Niets is onmogelijk, mits je jezelf kent.
En dankbaar dat ik ben voor de wetenschap.
