Water purifies everything..

                           

                              

As an example you get this. A great result as an expression of the refined soul..

                                                                   

Contagious

.."Why do you smile so often?"..

Because it makes you feel good..

.. And what if something bad happens to you?..

I still smile. A smile teaches you how to remove the clouds of mope. And it erases all grief.
It makes life worthwhile.  And for me? It guides me closer to that one dream. That dream that consist
of pure beauty in the most minimalistic way.

.."You make me smile"..

You have to. It's contagious..

.."Wake up all the teachers. Time to teach a new way.. Teach the children, teach the babies. They're the ones who are coming up"..

A few sentences from a song that dates from a time that music used to touch your heart, body and soul.
Great song, great message. Nothing less to be expected from the legendary Harold Melvin.

It touched me..

Inner peace

Rather strange day today.  Learned me a great lesson, though. It learned me something about inner peace. With inner peace comes understanding.

People change. That also applies to me of course.
Nothing wrong with that. Sometimes you have to. To make the best of your life. You can only hope that people change for the greater good. I had to visit "the headquarters" to get that all clear.
It truly pays off to meditate on stuff, you don't understand. You will find the answer within. And above that  you will find a (peaceful) way to deal with it.



As I continued my research on beauty, I found a picture of a bathroom of a certain hotel in Taiwan. Just had to share this one. Such orderly peace and harmony, in a most simple way. It made me have a sigh of inner peace. It made me smile just like Monkey D Luffy...

Stairway to heaven

As I made my way today to the "headquarters", the place where it all started,  to continue my research on the definition of beauty, I stumbled upon this remarkable bridge, somewhere in Amsterdam. It gave me an idea of how the stairway to heaven should look like.

What a sight. And Im just beginning. I wonder where this will end. Just can't wait..

Beauty

.."Beauty is in the eye of the beholder".. her words exactly when I asked her why..(..).

It used to be my motto. Isn't it ironic..

But all is well..

If it wasn't for him, i'd still be in search of..(sigh, I don't know).
I thank him. A great role model. He certainly was. Until now. He taught us to see the beauty and grace of life itself. We miss him. I miss him..

For now  the main objective is to explore and to witness  beauty through the art of architecture, mainly interior design, in the most minimalistic way possible.

On the physical plane of life, that is.

I guess there's nothing wrong with being shallow. As long if you stay true to the centre of it all. The true essence of life, which is to be found in the inner world.

So,what is beauty?

I'm on it..

Hoe laat is het?..

Grappig is het. En raar. Moet je je blij zijn? Misschien verdrietig? Moment van bezinning? Uhmm, dunno.

Eerlijk waar heb ik nooit echt de neiging gehad er bij stil te moeten staan. Anderzijds doe ik dat nu toch. Wat moet je doen dan op zo'n dag? Het de wereld in schreeuwen? Bal op dak? Laten weten dat het jouw moment is, jouw dag?

"Precies op dat tijdstip, toen de zon en de maan elkaar kruisten was het jouw moment. Jouw dag. Vergeet dat nooit meer. Sta er op die dag telkens bij stil".. - Letterlijk met de paplepel ingegoten. Een traditie. Het is, zowat wereldwijd, door een ieder geaccepteerd.

Nah, raar vinden doe ik het alsnog. Aan de andere kant is iets als 'tijd' een wet der natuur. Met andere woorden; je kunt er gewoonweg niet om heen. Het duidt het begin, maar ook het einde van iets aan. De tijd geeft aan  dat 'iets' bestaat. Zonder tijd heeft 'iets' geen bestaansrecht. Tijd bepaalt dus mede je identiteit.

Je spreekt van 'leeftijdgenoten'. Die tijd hebben we samen geleefd. Onze tijd. Ons moment. Gedeelde interesses, gedeelde ervaringen.

Zijn we dan hetzelfde?

De tijd echter is universeel. Het klokje tikt voor een ieder net zo hard door (tenzij de batterij zwak is). Maar ik ben ik. En jij bent jij. Individu. Solist in het tijdperk van tijd.

Op de de juiste tijd, op de juiste plek aanwezig zijn, bepaalt je succes in je handelingen. Wordt ook heel vaak gezegd. Als iedereen dat nou doet.

De tijd leert dus eigenlijk dat er voor een ieder meer dan genoeg is. De rijkdommen van het leven, zowel de oppervlakkige als de innerlijke, zijn dus voor iedereen beschikbaar.

Ik zie het wel zitten. De tijd. Mijn tijd!

Yup, ik mag er sinds enkele dagen een jaartje bijtellen. Dus, ik ben (dankbaar)!!

Nu eerst een cursus timemanagement volgen, als ik daar tijd voor heb.

Trots..

Rust en eenvoud. Simplistisch, minimalistisch en (gezond) naïef.
 .."geef mij maar een hengel. En een stukje kostgrond.  De rest heb ik niet nodig. Als ik maar lekker eet"..


Fier en trots. Tot zich zelf gekeerd. Koppig en recht door zee, zoals het een echte boogschutter betaamt.
 .."ze bekijken maar wat zij  doen. Als ik maar weet wat ik doe"..


Soms ietwat teleurgesteld door het leven, maar altijd behulpzaam voor de gekrenkte ziel
.."ze zijn ondankbaar, maar dat geeft niet. Ik help waar ik helpen kan"..


Een ware kok, charmant en zorgzaam..
.."ïk kook voor een ieder. Rijst, bami, nasi, koek en veeeeel peper. En wanneer iedereen eet,  zit ik in m'n hoekje en ik geniet. Maar..ze mogen me wel met rust laten, ghehe"..


Sterk tot het laatste moment. Gezegend met goddelijke kracht.
.."ik zou nog een keer willen weten hoe het is om de regen op mijn huid te voelen"..

En dat was wat gebeurde..


Aan het oppervlak onttrokken, maar in de geest nog altijd fris en fruitig. Dag in, dag uit...

Mijn trots. Mijn voorbeeld. Mijn begin van de nieuw verworven inzichten.

Mijn vader,

George Henry Bron..

't Is goed..

't Begint goed. De 'toekomst' heeft er zin in. Net de laatste kruimeltjes brood vluchtig weg gebikkeld. Dat 30ct blikje cola light in 1 teug weg gedronken. De pas is ingezet. Op weg naar die ene plek. Tickets afgerekend en het mag beginnen. Die ene glimlach bij de garderobe maakt dat 'dat' gevoel weer terug komt. Tas is opgeborgen, jassen opgehangen. Dan opent de arena haar deuren.

De sfeer is gezet. Eenheid het sleutelwoord. Er wordt gegroet, omhelst. Eén en al passie voor dat ene ding.  The rhythm, the beat, net zo natuurlijk als adem halen. De ingewikkeldste kunsten worden vertoond. De raarste capriolen worden uitgehaald. De vloer moet het ontgelden. Maar men is blij. 't Is goed.

The dj is getting it started. The funky drummer goes wicked. De strijders betreden het slachtveld. Het is aan! De ooooh's en aaah's vliegen je om de haverklap om de oren. Salvo's worden in rap tempo, zonder medelijden, op elkaar afgevuurd. Eén en al passie voor dat ene ding. Men is gelukkig. 't Is goed.

De 'master of ceremonies' zweept het publiek op. Respons laat niet lang op zich wachten. Men wilt meer, men wilt beter. De spanning neemt toe. De adrenaline pompt door het lichaam. De funky drummer staat op en laat z'n handen nog harder werken. De dj verdwijnt geheel in zijn eigen wereld. De sfeer nog  intenser. Caught up in the moment. 't einde nog lang niet in zicht. Men is tevreden. 't Is goed.

Het moment suprême is in zicht. Als een tank, gevuld met hoop, worden de laatste trucs uit de toverdoos tevoorschijn gehaald. Die laatste paar inspanningen, die moeten bepalen wie als heer en meester gekroond, met een pot jam (tja), het strijdveld mag verlaten. Men is vol verwachting. 't Is goed.

De funky drummer slaat zijn handen beurs en blauw. De dj verschroeit zijn platen. De 'master of ceremonies' stelt zijn keel op de proef. 't publiek houdt 't niet meer. De strijders persen hun laatste zweetdruppels uit. De hoog geëerde jury spreekt, unaniem, haar vonnis uit. Men is gelukkig. De tevredenheid uit zich in het geklap. Het vonnis is naar verwachting. 't Is meer dan goed!!

Die gedeelde passie maakt geen onderscheid. Vandaag wint iedereen.

En de 'toekomst'. Ja, zo naïef als ze is, heeft zin in meer. Zin in beter. De tijd zal het leren..

(een avondje Muiderpoorttheater met 2 leden van "Rhythm Nation", de toekomst!)

U gotta have mind power

Yeeeah, vandaag heb ik me goed laten inspireren door de de architectonische kunstwerken van Amsterdam. In mensentaal: mooie gebouwen kijken. Doet me denken aan een gesprek dat ik eerder had op de dag. Volgens 'haar' gebruik ik iets te 'lastige' woorden. Dank je voor je eerlijkheid ghehe. Ik let op m'n woorden, beloofd!

Yup, ik ben nu helemaal in to 'mooie' gebouwen (dat doet mijn oppervlakkige kant, can't help it). Het Oosterdokeiland bijvoorbeeld, is  mooi, if u ask me (voor onbekenden: dit is het eiland naast Amsterdam CS).
Pff, te bedenken dat Amsterdam zowat op palen gebouwd is. Yup, kon ik me nog herinneren van een versje van de basisschool: "Amsterdam, die grote stad, is gebouwd op palen. En als die stad eens ommeviel, wie zou dat betalen" (ja, vraag maar niet verder).
Tis toch knap dat iemand dat kunstmatige eiland zo heeft weten in te delen. En al die gebouwen, die er op staan, pffff. De bibliotheek. Iets verder op 't knsm-eiland 't muziekgebouw aan het Ij, Movenpick hotel. Demmm, ik waan me net een klein kind, in de grote wereld




Mijn favo stekkie is daar vlakbij. Ik kan dan in alle rust enorm genieten van de wetenschap van anderen. Sta je er wel eens bij stil dat alles om je heen, dat je aan kunt raken, ooit is bedacht door iemand? Het begon bij een idee. En dat idee werd omgezet naar iets wat je kunt zien en vast kunt houden. Das toch vet..

Die 'ene' plek doet voor mij het omgekeerde. Het maakt dat ik hetgeen weer kan zien, dat in de tastbare wereld (helaas) niet meer bestaat. Het is er nog steeds, maar op een andere manier. Net als de wind, die je wel voelt, maar niet kan zien of vast pakken. En toch net zo 'echt'.

Yup, weet je...ik ben nu, sinds een aantal maanden, er  heilig van overtuigd dat niets, maar dan ook niets onmogelijk is. Op het moment dat je het in je gedachten tot stand ziet komen, zal er altijd een manier zijn om het in de tastbare wereld te realiseren.

James Brown zong er over: "you gotta have mindpower".

Om toch maar een cliché aan te halen.  .."Niets is onmogelijk"..! Durf het je in te beelden. En jaag dat beeld na. Totdat het 'tastbaar' is...

Oppervlakkig..

Had nog ff geen zin om m'n lay-out van m'n profiel aan te passen. So bear with it plz..Had wel ff zin in een diepzinnig gesprek met....(m'n hogere ik maby)

Het sleutelwoord is oppervlakkig. Yup, kan er niet omheen. Je ziet, hoort, ruikt, voelt en proeft het.

Maar is dat dan alles?... Moet je het daarvan hebben? Is dat het enige bewijs van dat 'het' echt is? Stel dat je het niet meer kan zien dan? Is het dan minder echt? Ruiken kun je ook niet altijd (soms is het ook niet aan te raden, ghehe), dus daar zal 't 'm niet alleen in zitten.

Yeaah, weet je. Ik heb er afstand van genomen om alles maar zintuiglijk waar te moeten nemen. Het is als kijken naar een danser die zijn of haar ding doet. Volledig opgenomen in zijn/haar element. Alsof hij/zij stoned is. High van de muziek. Opgejaagd door de 'beat'. In gevecht met het ritme, dat de controle over het lichaam over probeert te nemen. Wat is zijn/haar verhaal?  Kunnen we dat zo zien, ruiken, horen, voelen of proeven?

Wellicht loont het om de ogen te sluiten. Het geluid te dimmen. Je gemak te vinden in die ene stoel en de serene stilte het woord te laten doen.

Het maakt dat je de essentie van het leven gaat zien, horen, ruiken, voelen en ook proeven. Het maakt dat je weet waar je het voor doet. Het geen dat je aan het oppervlak niet af kunt lezen.

Niets is wat het lijkt, tenzij je dat andere 'oog' leert te gebruiken. Hoe vet is het om te weten wat je morgen gaat 'bereiken', nog voordat de dag van vandaag om is, omdat je het al 'gezien' hebt. Hoe vet is het om dat ideaal tot stand te zien komen?!

Yeeeeah, weet je...soms loont het om verder te kijken dan naar de buitenkant alleen. Het zal maken dat je 'het' leert begrijpen en beter leert waarderen.

Wellicht ben ik de volgende keer minder vaag. Het zal wel een reden hebben ;)

Yup..

Maar voor nu..terug naar de essentie, i guess. Daar waar het begint..

Jermaine blogt

Weet niet waar te beginnen. Kleur en indeling van dit profiel staan me niet aan. Te veel dingetjes, die je kunt bewerken aan de pagina. Ideeen aan overvloed, die perse in uiting willen komen via het geschreven woord.  Mennnn, ik wil gewoon een stukje schrijven. Hoe moeilijk kan 't zijn, whahaha..


Nah, tis geen geklaag hoor. Ben een beetje 'over'enthousiast.

Yup, tis een feit. M'n eerste stukje tekst, op deze site. Heb er enorm veel zin in om meer te schrijven. Maar nu eerst naar m'n favoriete stekkie. Bron van inspiratie. Daar waar het is begonnen...

Tot later,

Jermaine.