donderdag 16 juni 2011

Panne(n)koek

 Ik laat me leiden door enkele happenings van de laatste paar dagen. Een simpel fotootje, die voorbij komt, ergens 'on-line'. Studie- en werkgerelateerd. Tijdens een 'drankje'. Binnen mijn hobby (dans) en natuurlijk ook door het dagelijkse leven.

Het doet namelijk een lach opwekken (op een goedgezinde manier) om tot het besef te komen dat we elkaar constant manipuleren. Misschien om een beter beeld van jezelf te 'verkopen'. De wereld mooier te maken dan dat die is. Een traan weg te stoppen. Of om die 'bepaalde' onzekerheid teniet te doen gaan.

Ervaring leert dat manipulatie vaak genoeg ook de manier is om tot een bepaald doel te geraken. Als mens-zijnde doen we niet anders, dan dat. Middels een lach, een traan, het gesproken en het geschreven woord. Of juist die 'stilte'. Elk van hen dient een (manipulatief) doeleind.

Ik neem (onder andere) voorbeeld van Curtis Mayfield. Veruit mijn meest favoriete artiest. Bekend als zanger, componist, liedschrijver en activist. De man bracht zijn boodschap middels een machtige tool, als muziek. Bij uitstek een middel om te kunnen 'manipuleren'. Zijn boodschap werd 'gehoord'. Het bereikte mij,

Grappig is als je op een bepaald moment op de dag stil staat, vervolgens om je heen kijkt, en beseft dat alles, dat binnen je gezichtsveld valt, een boodschap uitdraagt. Simpel voorbeeld; De prullenbakken, die precies 250 meter uit elkaar staan. Het moet haast niet mogelijk zijn om je papiertje op straat te gooien, toch? "Wiens idee zal dat zijn gweest?", is de vraag. Maar ook die aardige dame, die broodjes verkoopt, op het station. Zal haar aardigheid het broodje lekkerder maken? Of die ene profielfoto, op die community-website. Ben jij dat echt? Of is dat een boodschap, die je uit wilt dragen?

Conclusie die ik kan maken is dat je wel degelijk in staat bent je eigen wereld te creeëren. Een rekensom die een kind van 5 jaar kan maken. Een mooi gegeven, toch? Een wereld waarin jij de dirigent bent en alles gaat zoals jij vindt dat het gaan moet. Het enige wat je hoeft te doen, is jezelf te zijn. En tegelijkertijd daarmee, in je omgeving, het beeld op te wekken dat je bent wie je denkt te zijn, wilt zijn en bent. Het trekt de 'mogelijkheden' aan. Denken!! Yup, inderdaad 'denken'. Denk je eigen leven in. Het maakt dat je de structuur in het 'leven' leert zien en uit kunt buiten. En als je dan al daarvoor kiest, schikt het om dat op een zo postief mogelijke manier te doen. Een manier, die maakt dat een ander er ook bij gebaat is.

Ze zeggen: "een goed milieu begint bij jezelf". Zo ook, denk ik, dat dat geldt voor een 'mooie' wereld. En hoe mooi die wereld kan zijn, is afhankelijk in welke staat jij mogelijk bent om te kunnen 'manipuleren'. De manier kan zijn om lekker gezond naïef te zijn. Maar wees wel vooral eerlijk naar jezelf toe. Want..ja..je zult jezelf hoe dan ook tegen komen (of ben ik nu iets te dubbelzinnig?)

Zeg wat je doet, zodat je kunt doen wat je zegt. Tenminste.. zo doe ik het.. Mijn wereld wordt er met de dag alleen maar mooier op. door de wetenschap dat je inderdaad de mogelijkheid hebt om te kunnen 'creeëren'.

En nu heb ik echt zin in een panne(n)koek. Of ben ik nou ook aan het manipuleren...