zondag 19 februari 2012

Wonderbaarlijk

Het doet wat me je, hoor. Al die impressies die je opdoet op een dag. Onbewust neem je heel veel in je op, zonder dat je dat doorhebt. Je wordt getekend door de dag. Het kan beginnen bij dat moment dat je je teen stootte, toen je uit bed stapte, weet je wel. Ik noem maar wat. Of dat krantje dat je aangereikt krijgt op het station dat vol staat met 'nieuws', waarmee je je nieuwe dag inluidt. Of wanneer je onbewust een telefoongesprek meeluistert van een mede-reiziger in de trein. En 'de gesprekken' in de bedrijfskantine. Ga zo maar door.

Alles om je heen waarborgt een indruk, oftewel een boodschap. Het lichaam functioneert als een spons en neemt alles in zich op. Ook een spons raakt verzadigt, tot een bepaald punt waarop het niets meer tot zich kan nemen. Je gaat minder functioneren, omdat (in het geval van een mens) je hoofd 'vol' zit.

Ooit heb ik eens meegemaakt dat mijn hoofd 'vol' zat. Geen pretje, kan ik je vertellen. Ik werd lusteloos. Mijn concentratievermogen nam af. Mijn weerstand daalde. Uiteindelijk werd ik ziek. Gelukkig wist ik van mezelf dat het met een gebrek aan rust te maken had. Dus nam ik mijn rust.

ik heb mezelf aangeleerd om na een drukke dag toch minstens een half uurtje voor mezelf te nemen. Even helemaal niets en niemand om heen. Een wandeling in de frisse lucht. Ik lees en schrijf graag. Of ik ga naar mijn favoriete spot in Amsterdam om even te zitten. Ik kan dan mijn verstand op nul zetten en nieuwe energie opdoen.

Rust is wonderbaarlijk. Met rust verwerk je alle indrukken die je opdoet op een dag. Je wordt één met je omgeving. Het maakt dat je scherp wordt en mogelijkheden ziet. Met rust komen de antwoorden op de vragen die je hebt. Je wordt zowaar in de gelegenheid gesteld om wonderen te baren, zo wonderbaarlijk dat rust is. Ik moet zeggen dat ik daar wel voor voel.

Ik heb een aardig aantal doelen die ik wil realiseren. Maar ik neem mijn rust. Ik doe het stap voor stap. Ik heb zo een beetje het idee dat de tijd aan mijn zijde is. Dat doet rust met je.

En dankbaar dat ik ben voor de wetenschap..

Mijn spot. Daar waar het begon..