zondag 5 februari 2012

Lockin' J

Soms doe je een uitstapje naar iets geks, puur omdat het leuk is. Vandaag heb ik zo een dag. Voor de één misschien iets heel normaals, maar voor mij een grote uitdaging. Ik doe mee aan een danswedstrijd! Terwijl ik daar eigenlijk niet zo een fan van ben.

Over het algemeen sta ik graag op de achtergrond. En doe ik rustig in een hoekje mijn ding, onopgemerkt. Toch heeft dit wel altijd haaks gestaan op mijn bezigheden als dansleraar en andere dans-gerelateerde aangelegenheden. Hiervoor was ik vaak genoeg middelpunt van aandacht. Alle ogen zijn op je gericht. Je moet dan wel de zekerheid zelve uitstralen. Nou, ik kan vertellen dat ik vaak genoeg mijn lesstof ben vergeten. Een totale black-out kreeg en ternauwernood een routine uit mijn slof wist te schieten. Men moest eens weten wat er door mijn hoofd ging. Denk maar aan een storm, windkracht 16 (kan dat wel?). Ach, een ieder kent zijn onzekerheden. Die wetenschap brengt op haar beurt toch weer zekerheid. Althans, zo werkt het voor mij.

Met de dansstijl (locking) die ik doe, heb ik een ander karakter van mij ontdekt. De karakter diie geen schaamte kent. Eentje die geen leeftijd kent. Maar vooral één die bereid is zijn onzekerheden te laten zien aan een groot publiek.

Tot iets meer dan 2 maanden geleden, wist ik niet dat ik aan een grote danswedstrijd mee zou doen. En dan nog een wedstrijd waarbij de hele wereld mee kijkt (Juste debout). Nu kan ik met alle plezier zeggen dat ik er zin in heb! Een gevoel waar ik dankbaar voor ben..


Lockin' J