.."Wake up all the teachers. Time to teach a new way.. Teach the children, teach the babies. They're the ones who are coming up"..

A few sentences from a song that dates from a time that music used to touch your heart, body and soul.
Great song, great message. Nothing less to be expected from the legendary Harold Melvin.

It touched me..

Inner peace

Rather strange day today.  Learned me a great lesson, though. It learned me something about inner peace. With inner peace comes understanding.

People change. That also applies to me of course.
Nothing wrong with that. Sometimes you have to. To make the best of your life. You can only hope that people change for the greater good. I had to visit "the headquarters" to get that all clear.
It truly pays off to meditate on stuff, you don't understand. You will find the answer within. And above that  you will find a (peaceful) way to deal with it.



As I continued my research on beauty, I found a picture of a bathroom of a certain hotel in Taiwan. Just had to share this one. Such orderly peace and harmony, in a most simple way. It made me have a sigh of inner peace. It made me smile just like Monkey D Luffy...

Stairway to heaven

As I made my way today to the "headquarters", the place where it all started,  to continue my research on the definition of beauty, I stumbled upon this remarkable bridge, somewhere in Amsterdam. It gave me an idea of how the stairway to heaven should look like.

What a sight. And Im just beginning. I wonder where this will end. Just can't wait..

Beauty

.."Beauty is in the eye of the beholder".. her words exactly when I asked her why..(..).

It used to be my motto. Isn't it ironic..

But all is well..

If it wasn't for him, i'd still be in search of..(sigh, I don't know).
I thank him. A great role model. He certainly was. Until now. He taught us to see the beauty and grace of life itself. We miss him. I miss him..

For now  the main objective is to explore and to witness  beauty through the art of architecture, mainly interior design, in the most minimalistic way possible.

On the physical plane of life, that is.

I guess there's nothing wrong with being shallow. As long if you stay true to the centre of it all. The true essence of life, which is to be found in the inner world.

So,what is beauty?

I'm on it..

Hoe laat is het?..

Grappig is het. En raar. Moet je je blij zijn? Misschien verdrietig? Moment van bezinning? Uhmm, dunno.

Eerlijk waar heb ik nooit echt de neiging gehad er bij stil te moeten staan. Anderzijds doe ik dat nu toch. Wat moet je doen dan op zo'n dag? Het de wereld in schreeuwen? Bal op dak? Laten weten dat het jouw moment is, jouw dag?

"Precies op dat tijdstip, toen de zon en de maan elkaar kruisten was het jouw moment. Jouw dag. Vergeet dat nooit meer. Sta er op die dag telkens bij stil".. - Letterlijk met de paplepel ingegoten. Een traditie. Het is, zowat wereldwijd, door een ieder geaccepteerd.

Nah, raar vinden doe ik het alsnog. Aan de andere kant is iets als 'tijd' een wet der natuur. Met andere woorden; je kunt er gewoonweg niet om heen. Het duidt het begin, maar ook het einde van iets aan. De tijd geeft aan  dat 'iets' bestaat. Zonder tijd heeft 'iets' geen bestaansrecht. Tijd bepaalt dus mede je identiteit.

Je spreekt van 'leeftijdgenoten'. Die tijd hebben we samen geleefd. Onze tijd. Ons moment. Gedeelde interesses, gedeelde ervaringen.

Zijn we dan hetzelfde?

De tijd echter is universeel. Het klokje tikt voor een ieder net zo hard door (tenzij de batterij zwak is). Maar ik ben ik. En jij bent jij. Individu. Solist in het tijdperk van tijd.

Op de de juiste tijd, op de juiste plek aanwezig zijn, bepaalt je succes in je handelingen. Wordt ook heel vaak gezegd. Als iedereen dat nou doet.

De tijd leert dus eigenlijk dat er voor een ieder meer dan genoeg is. De rijkdommen van het leven, zowel de oppervlakkige als de innerlijke, zijn dus voor iedereen beschikbaar.

Ik zie het wel zitten. De tijd. Mijn tijd!

Yup, ik mag er sinds enkele dagen een jaartje bijtellen. Dus, ik ben (dankbaar)!!

Nu eerst een cursus timemanagement volgen, als ik daar tijd voor heb.

Trots..

Rust en eenvoud. Simplistisch, minimalistisch en (gezond) naïef.
 .."geef mij maar een hengel. En een stukje kostgrond.  De rest heb ik niet nodig. Als ik maar lekker eet"..


Fier en trots. Tot zich zelf gekeerd. Koppig en recht door zee, zoals het een echte boogschutter betaamt.
 .."ze bekijken maar wat zij  doen. Als ik maar weet wat ik doe"..


Soms ietwat teleurgesteld door het leven, maar altijd behulpzaam voor de gekrenkte ziel
.."ze zijn ondankbaar, maar dat geeft niet. Ik help waar ik helpen kan"..


Een ware kok, charmant en zorgzaam..
.."ïk kook voor een ieder. Rijst, bami, nasi, koek en veeeeel peper. En wanneer iedereen eet,  zit ik in m'n hoekje en ik geniet. Maar..ze mogen me wel met rust laten, ghehe"..


Sterk tot het laatste moment. Gezegend met goddelijke kracht.
.."ik zou nog een keer willen weten hoe het is om de regen op mijn huid te voelen"..

En dat was wat gebeurde..


Aan het oppervlak onttrokken, maar in de geest nog altijd fris en fruitig. Dag in, dag uit...

Mijn trots. Mijn voorbeeld. Mijn begin van de nieuw verworven inzichten.

Mijn vader,

George Henry Bron..