Ja, je maakt wel eens wat mee. Toch maar even een balans opmaken van het kalenderjaar 2011. Ik noem het voor het gemak het jaar van de opstanding. Het jaar waarin ik leerde om kundig te zijn. Ik leg uit.
In het leven wordt je vaak genoeg op de proef gesteld. Ik denk dat ik zo vrij mag zijn om te zeggen dat dat voor een ieder geldt. Als voorbeeld noem ik iets als nutteloosheid. Waar wil je naartoe met het leven? Of het verlies van een dierbare. Wanneer kun je zelf weer doorgaan met leven? Het opbreken van een relatie. Kun je wel doorgaan zonder die persoon? Hoe ga je hiermee om? Hoe zorg je ervoor dat je weer positief gezind bent?
Dit waren (levens)vragen waar ik aan het eind van het kalenderjaar 2010 mee zat. Des te gedrevener was ik om een antwoord te vinden. En ik mag zeggen dat dit me aardig gelukt is in 2011. Ik leerde mijn glimlach, die ik al tijden kwijt was, weer kennen. Danwel op de volgende wijze:
Jermaine is altijd van het lezen geweest. Ik besloot daarom om boeken te lezen van bepaalde filosofen. Mensen die succesvol zijn, op welke (positieve) manier dan ook. Ik noem een Charles F Haanel, een Bob Proctor. En sinds kort volg ik ook het werk van Ellie Walsh. Tevens liet ik me omringen door personen die positief ingesteld zijn. Zij leerden allen (op hun eigen manier) over het vinden van je bestemming in het leven. Hoe kom je daar? Op welke manier? Wie ben je eigenlijk?
In alles zit systematiek. Ook in het nastreven van je geluk. Ik leerde diep in mezelf grijpen en kreeg gauw door wat ik wil en hoe ik het zou krijgen. Ik leerde mijn behoeftes kennen: aandacht, vrijheid, creativiteit, plezier en invloed. Sindsdien toets ik mijn activiteiten met deze behoeftes. Ik moet alle vijf kunnen ontrekken aan de activiteit. Lukt dat niet, dan is de activiteit niet aan mij besteed.
In de herfst van 2010 verloor ik mijn vader, zijn hand vasthoudend. Echter weet ik me als de dag van vandaag te herinneren hoe de man in zijn laatste dagen dank uitsprak in zijn gebeden. Die momenten leerden mij dat positiviteit het van alles wint. Het leerde me om kundig te zijn. Kundig in het realiseren van je wensen. En deze kunde ook te delen met een ander.
2011 was het jaar dat ik mijn doelen na leerde streven. Ik moet zeggen dat dit me aardig gelukt is. Ik weet namelijk wat ik wil. En hoe! Ik heb vele interesses leren kennen. En heb enorm veel energie om tijd te steken in deze interesses. Puur omdat ik weet dat het me gelukkig maakt. Het werkt.
2012 is een mooi jaar. Ik weet waarom. Ik heb het namelijk al op papier staan. Zo kundig dat ik ben geworden. Wellicht dat een ander hier ook profijt van heeft. Ik hoop van wel! Ik heb er zin in en voorzie mooie dingen. Ik blijf trouw bloggen. En ben te allen tijde bereid om te 'delen'. Ook dat maakt me gelukkig.
Ik wens een ieder een kundig 2012 toe.
