Ik had tot 2 maanden geleden niet gedacht dat ik mijn dans weer als zodanig op zou pikken. Ik heb enkele jaren niet meer echt getraint. Maar nu voel ik me toch als toen ik begon met dansen. Zo een 10 jaar geleden, toen ik vol optimisme gedisciplineerd dagelijks aan de slag ging om beter te worden.
Ik weet me te herinneren dat ik in de dans al mijn emoties kwijt kon. Tevens maakte het dat ik mijn visie op het leven kon verbreden. Nou moet ik zeggen dat ik altijd heel verlegen ben geweest. Maar ook de dans maakte dat ik beter kon communiceren naar mijn omgeving.
In mijn naïviteit en de honger om beter te worden, ben ik door de jaren heen veel personen tegen gekomen. Lotgenoten! De één minder aardig dan de ander. Maar dat maakte niet uit. We deelden immers dezelfde passie. Meer dan genoeg voor mij! En die visie heb ik nog steeds. De kunst mag zegevieren. En dank is er voor de personen erachter. Ongeacht of je nou wel of niet met elkaar op één lijn ligt. En het heeft me zogezegd een danspauze van 3 jaar gekost om tot dit besef te komen. Nu leef ik tot de dag van vandaag ernaar.
Ik heb mezelf weer gevonden in mijn dans. Ik doe het veel minder, maar heb het een goede plek kunnen geven in mijn bezige leventje. Het maakt onderdeel uit van mijn leven. Het vormt mijn karakter. En het maakt nog steeds dat verschillende mogelijkheden zich telkens voor blijven doen.
Ik bedenk me nu eigenlijk tijdens dit schrijven dat de mogelijkheden me niet in de schoot geworpen werden. Ik zie nu in dat mijn passie, waar ik trouw aan gebleven ben, me de mogelijkheden gunt. Je realiseert ze dus zelf. Ik raad dit een ieder aan. Blijf trouw aan jezelf. En trouw aan je passie. Ontzie een ander, in die zin dat een ander geen blokkade voor je mag vormen om je passie te kunnen bedrijven. Zie het geheel en niet de persoon. Hiermee kweek je respect voor een ieder. En kun je de ervaring (welke dan ook) een plekje geven in je reis naar je geluk.
Ik heb volgende week zondag een danswedstrijd. Ik doe mee, puur en alleen voor het plezier. Het maakt dat ik lach. Een stukje geluk. Ik heb er zin in.
En dankbaar dat ik ben!
 |
| Jermaine aka Lockin' J |
