Passie kent geen onderscheid

Het mag veel zeggen dat je eigen handelen je uiteindelijk in bepaalde situaties brengt. Situaties, die tekenend zijn voor je toekomst.

Zo weet ik me te herinneren dat ik een aardig aantal jaar geleden in contact kwam, met een lotgenoot, die "zoekende" was. Zoekende naar een doel. Een manier om iets, wat diep van binnen leefde, een vorm te geven, die benaderbaar was voor een ieder. Op dat moment wist ik niet dat deze ontmoeting een belangrijke plek in zou nemen, in mijn verdere levensloop.

Enkele jaren ervoor, leerde ik mijn voorliefde kennen in soulmusic. En, nog meer, in een dansstijl die daarmee gepaard ging (locking). Ik deed niets anders, dan naar de muziek luisteren en de dans beoefenen. En me daarin bevangen voelen. Iets als internet kende ik haast niet. En youtube bestond niet eens. Dus was de muziek toen mijn enige leraar.

Mijn lotgenoot is een persoon, die een enorme drift kent, om te verenigen. Mensen bij elkaar te brengen. En voor interactie te zorgen. "Peace, unity, love and having fun!" Iets waar we ons beiden in konden vinden.

Ik kon niet anders, dan de man steunen in zijn initiatief. Aangezien dit ook mijn ding is. En ik daarom ook bereid was om  een manier te zoeken, om dit 'gevoel' met de wereld te delen.
Het was en is puur. En het streven behoefde daarom geen uitleg, om het groter te maken.

Het leerde mij, met de jaren, dat iets dat puur is, altijd gewaardeert zal worden. Het brengt plezier en maakt gelukkig. En het mooiste is, dat we gaandeweg nog steeds naïef zijn. Gezond naïef! Tegenslagen hebben we gekend. Tot nu toe. Maar dat geeft niet.  Want we weten waar we naartoe willen. Dat het tijd mag kosten, maakt ook niet uit. Want we hebben de tijd. Het geloof om 'dat' doel te behalen, geeft energie. Keer op keer.

Ik bedenk me, tijdens dit schrijven, dat ik stiekem toen al enkele eigenschappen van een minimalist toonde. Tha 5 Elements staat namelijk voor wat het is. Tha 5 elements is een online hiphop platvorm, die op een innovatieve, creatieve en vernieuwende manier eenheid creërt. Waarbij 'respect' als element, op de voorgrond staat.  Het initiatief grijpt terug naar de essentie van hip hop. Althans, zo als wij het kennen. Passie, plezier en functionaliteit (op meerdere vlakken) moeten het initiatief gaan voeden.

We zijn nu inmiddels 5 jaar verder. Een nieuwe website is aanstonds. En voor het gevoel begint het nu pas.

En goed dat het voelt..

Alles

Tijd voor bezinning. Ik kruip weer in de pen,  of nou ja, toetsenbord. Ik zie wel weer waar ik eindig.

De afgelopen week kwam ietwat traag op gang. Zo had ik een deadline voor het aankomende project, voor minimalisme. Deze hebben we, door omstandigheden, uitgesteld naar aankomende week. En helaas heb ik mijn capoeira-trainingen ook moeten missen, ivm een verbouwing van de zaal.

Echter, deze 'vrije tijd' schepte wel de ruimte om eens goed na te gaan denken over  het heden en de toekomst. Ben ik 'daar' waar ik nu wil zijn? Wat zijn mijn volgende stappen? Waar zie ik mezelf over een maand? Over een jaar? En nog belangrijker; heb ik plezier in de dingen die ik nu doe?

Tot een jaar geleden, heb ik een boek gelezen van een bekende filosoof (Bob Proctor). De man had het over structuur. En dan structuur in de aanpak van je plannen. Waar begin je? Hoe begin je? Hoe evalueer je je voortgang? En wat is de volgende stap?
Sindsdien evalueer ik al mijn stappen. Deze blog is daar klaarblijkelijk een onderdeel van.

Door de 'vrije tijd', die ik de afgelopen week had, ben ik tot de conclusie gekomen dat ik aan het punt sta een mijlpaal te passeren.  Mijn streven is, vooralsnog, om de definitie van schoonheid te achterhalen, middels het bedrijven van  minimalisme, als kunst. Samen met mijn zus ga ik, één dezer dagen, een (gestructureerd) stappenplan uitschrijven. Een plan die mogelijk maakt dat we 'onze gedeelde droom' kunnen realiseren.

Ik heb meerdere dromen, meerdere aspiraties. Echter, ik wil er niet alleen maar eentje realiseren. De rust, die ik de afgelopen week had, bracht de volgende conclusie:

Ik wil alles! En ik weet hoe!

Dankbaar.

Marathon

Afgelopen week heb ik een goed gesprek gehad, met de dame, waarmee ik het concept heb bedacht, voor ons aanstaande experiment voor minimalisme. De zoektocht naar een passend model, voor de photoshoot, is gestart. Het gesprek was redelijk diepzinnig. En die diepzinnigheid gaat uiting krijgen, op de foto. Zeer zeker! Ik kreeg namelijk het idee dat we in het concept, voor de photoshoot, wel degelijk een weerspiegeling doen van ons eigen persoon. Wat eigenlijk ook logisch is, aangezien we zelf het concept hebben bedacht.

Vele definities, die ik nu heb kunnen achterhalen van 'minimalisme', geven aan dat de kunstenaar geen enkele vorm van eigen persoon, in het kunstobject door laat schemeren.  Ik merk dat ik hier moeite mee heb, aangezien ik deze gedachtengang niet helemaal kan plaatsen. Je begint met een idee. En dat idee werk je uit, totdat er een compleet beeld ontstaat. Een foto (in gedachten). Een eigen hersenspinsel. Dus een weerspiegeling van de eigen geest. Kortgezegd: emotie. Anderzijds proef ik wel de uitdaging, om dit te kunnen realiseren. Ik laat het nog even op me inwerken, in de wetenschap dat het begrip zal komen. Het is, vermoed ik, een kwestie van interpretatie.
In de loop van de week zullen we, in ieder geval, bepalen welk model we benaderen.

Ik moet zeggen dat ik toch bedrevener wordt, om meer te leren. Om meer te ondernemen. En dus ook meer te ervaren. Net zoals ik vandaag een schuifdeur, op het centraal station binnen wandelde. Terwijl een ieder, voor me, de deur ontweek, met de gedachte dat de deur het niet deed. Je komt er pas achter als je het probeert. Heel simpel!
Zo kwam ik vandaag ook op de route van de Amsterdam Marathon. Een jaarlijks terug kerende hardloopwedstrijd. Ik bleef even aan de kant staan om toe te kijken. Het deed me denken aan het leven, die je kunt verdelen in etappes. Met een start en een eind. Jij bepaalt het begin. En als je ook weet waar het eind is, is het aan jou hoe lang je erom doet om de 'marathon' uit te lopen.  Het is net als de foto, die we gaan maken. Met de wetenschap dat er meerdere projecten staan te wachten. Het één leidt tot het ander. Toeval bestaat niet! Tenzij je de marathon geblinddoekt loopt.

Ik heb er zin in!

Amsterdam marathon

Bewustwording

Het mag altijd weer eens blijken dat alles gebeurd met een reden. En als je niet scherp blijft, mis je het 'waarom'.

Ik ben nog altijd bezig om iets als 'schoonheid' te definiëren, door middel van mijn onderzoek naar minimalisme (kunststroming). En des te scherper ik word, des te meer ik zie hoe het lot me bepaalde situaties voor schotelt. Situaties waarmee je het kaf van het koren kunt scheiden, om dichter bij 'de waarheid' (mijn waarheid) te komen. De mensen, die op je pad komen, waarmee je soortgelijke ideeën deelt. De gesprekken die hier uit voort komen, die je die extra prikkel geven.

Het maakt allemaal dat ik weet waar ik 'de antwoorden' moet zoeken. Echter, ze komen naar me toe. Zoals ik nu ook weet dat ik minimalisme op mijn eigen manier wil leren uiten.

Deze week liet ik me leiden door bewustwording, gezien het feit dat ik de term meerdere malen heb horen vallen, uit verschillende hoeken. Dat is de conclusie, die ik nu kan trekken. Bewustwording leerde me, letterlijk tot een paar dagen geleden nog, om duidelijkheid te scheppen. Voor mezelf en voor een ander.  Tevens liet het me zien welke rol ik te vervullen heb, in verschillende praktijksituaties.

Ik heb het eerder al eens gehad over de 5 pijlers, die maken dat ik succesvol blijf. Namelijk: vrijheid, creativiteit, aandacht, plezier en invloed. Op de valreep, maakte ik vandaag een dansvoorstelling mee, die me (nogmaals) op het hart drukte hoe belangrijk iets als vrijheid is. Vrijheid maakt namelijk dat je kunt zijn wie je bent én wilt zijn.

In de loop van de week heb ik een deadline, voor mijn eerstvolgende kunstproject, op het gebied van minimalisme. Ik heb nu al een aardig idee van hoe het stukje 'vrijheid' binnen het concept valt. Wordt vervolgd..

Aandacht, Vrijheid, Creativiteit, Plezier en Invloed.

5 krachttermen, die ik (qua gevoel) moet kunnen onttrekken aan een project, waar ik aandeel in heb. Dat kan zijn binnen werkzaamheden, hobby's, relatie's (in de breedste zin van het woord), enzovoorts. En dat doe ik om succes te kunnen blijven boeken.
Mist er 1 van de 5, dan is het tijd voor verandering. Verandering die ervoor zorgt dat die cirkel van 5 weer rond wordt.

Prioriteiten zullen altijd gesteld moeten worden. Je ontkomt er niet aan.

Een speling van het lot liet onlangs zien dat het tijd was voor verandering. Aangezien die cirkel van 5, op bepaalde fronten binnen mijn bezigheden, een schakel mist. De uitwerking hiervan laat ik, vol geloof, tot me komen. M'n gevoel zegt dat het goed is. Meer is niet nodig.

Het doel blijft hetzelfde. Namelijk het ervaren van minimalisme.