Oppervlakkige schoonheid

Mijn moment van bezinning is weer daar, als ik weer even stil mag staan bij de gebeurtenissen in de afgelopen week. Wederom een week volop bezigheden, die allen een gezamenlijk doel dienen. Ik ben vooralsnog bezig met mijn onderzoek naar minimalisme als kunststroming.

De week begint als ik met een samenwerkingspartner een bouwmarkt bezoek om simpelweg inspiratie op te doen voor ons kunstprojectje. Wat geuren en kleuren al dan niet teweeg kunnen brengen bij een persoon. Het brengt mij meteen bij de conclusie dat iets als schoonheid echt persoonlijk is. Althans de ervaring ervan. Het is inderdaad zoals ze zeggen: Schoonheid is in de ogen van de aanschouwer.

Oppervlak heeft me altijd geboeid. Nog meer omdat ik me altijd interesseer voor 'het verhaal' dat achter het oppervlak schuil gaat. En aangezien we bezig zijn een kunstwerk te maken, wil ik tot in de detail weten waar we onze energie in stoppen. Het zal de ervaring van de schoonheid in het kunstproject alleen maar intenser maken. En we hebben de tijd.

We gaan ergens in de komende 2 weken gezellig naar Rotterdam. Puur ter inspiratie. En dan naar het Boijmans Van Beuningen museum, om precies te zijn. Er schijnt daar nu een tentoonstelling te zijn, die precies in ons straatje valt. Net alsof het zo moest zijn.

Het doet goed om bezig te zijn. Bezig, met de dingen die je gelukkig maken. Het maakt dat ik als trots Amsterdammer volop zal genieten van de schoonheden in dat museum in Rotterdam . Dat weet ik nu al, haha (een grapje mag wel toch).

Ik kan niet wachten.

Tentoonstelling nieuwe energie in design en kunst .